فتوای عجیب امام (ره)

چند روز پیش در اینستاگرام ویدئویی از یک جوان امروزی با تیپ و شمایل خاص دیدم که در قهوه خانه نشسته و درحالی که دوستانش درحال قلیان کشیدن هستند، گیتار بدست برای مدافعین حرم پاپ می خواند.
یکی دو روز قبل هم گزارشی از یک مربی ورزشی خانم منتشر شد که از پشت پرده آمریکایی چهارشنبه های سفید می گفت و جالب اینکه خود این خانم به ظاهر بدحجاب محسوب می شد. با دیدن این خانم یاد تصاویر صداوسیما از خانم های بدحجاب در راه پیمایی ها افتادم و بدل گفتم "نمی دانم مدیران سیما می دانند چه می کنند یا نه؛ اما انتشار این صحنه ها به غایت ممدوح است." اما چرا؟
این چند مورد چه ارتباطی به هم داشت؟ 
ابتدا مختصری فاصله بگیریم.
. 
حضرت امام یک فتوای حیرت انگیز درباره موسیقی دارند که برخی بزرگان هنوز در ماهیت و مفهوم آن دچار ابهام اند. جالب اینکه رهبری انقلاب نیز فتوای شان همین است. حضرت امام در اواخر عمرشان می فرمایند:" این چیزهایی که امروز از رادیوی جمهوری اسلامی پخش می شود برای ما حلال است، اما اگر همین ها در فلان کشور اجرا شود حرام است." 
حضرت آقا همین نقل را در جلسه خارج فقه توضیح می دهند و می گویند که وقتی کشور و مردمی جهت گیری اسلامی پیدا می کنند، این فضای دینی و اخلاقی بر محتوا و جزئیات تاثیر می گذارد. سپس مثال دقیقی می زنند که اگر شعر حافظ در مجلس معصیت و مطربی به آواز خوانده شود گناه است و اگر در مجلس معرفت و عرفان باشد صواب. 
دریا دریا محتوا در این فتواست که جرعه جرعه باید نوش کرد. آیا انقلاب اسلامی را اینطور تحلیل کرده ایم که به ابزار و اشیا نیز معنا می دهد؟ چه رسد به انقلاب انفسی که یک رستاخیز تاریخی است برای توبه و بازگشت انسانیت به توحید.
.
بازگردیم به مطلع کلام.
جوانی که جهت گیری اصلی اش، منطبق بر جهت گیری انقلابی است، اشکالاتش نیز به مرور زمان اصلاح می شود؛ چه آنکه انقلاب اسلامی ظهور اسم هادی روی زمین است. 
حالا این روایت دلنشین قدسی از امام باقر علیه السلام به جان می نشیند: 
قطعا قطعا قطعا (با سه تاکید) عذاب میکنم هر کس که ولایت امام ظالمی را بپذیرد ولو آن آدم در رفتارها شخصی خود انسان نیکوکار و سالمی باشد. و (با همین سه تاکید) قطعا قطعا قطعا میبخشم کسی را که ولایت امامی که از جانب خدا تعیین شده و عادل است قبول کرده است ولو در رفتارهای شخصی اش ظالم و گنهکار باشد
.
بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج ۲۵، ص ۱۱۰
. 
من آن نیم که حلال از حرام نشناسم
شراب با تو حلالست و آب بی تو حرام
سعدی علی الرحمه
. 
جامعه ما ایمانی است؛ در ظواهر این روزها نمانیم.


+ به قلم محسن مهدیان

فقط درس بخونید!!!

دنیای علم موجود و فضای روشنفکری آیا توانسته بار انقلاب را به دوش بکشد؟

چقدر دانشگاه به مردم و مشکلاتشان نزدیک است؟

آیا واقعا انقلاب فرهنگی در دانشگاه ها رخ داده؟ اصلا دانشگاه امروز چقدر به جامعه نزدیک است؟

آیا دانشگاه اصلاح شده که مملکت اصلاح شود؟اصلا قبول دارید که اصلاح جامعه به اصلاح دانشگاه وابسته است؟