احتمالا شما هم این دو واژه رو شنیدید. " بیوتروریسم" و " تراریخته".

قبلنا یادم می اومد که پدربزرگ ها و پدرا و بقیه فامیل تو روستا میرفتن سر زمین کشاورزی. برنج میکاشتن و یه لقمه نونی ازش درمی اومد. الان البته دیگه واقعا به صرفه نیست با این داستان واردات و مکافات فروش و قیمت نزار و صد البته دلال طماع.

اما بحثم یه چیز دیگه هست. الان که دیگه علم پیشرفت کرده، ظاهرا دو دو تا، 4 تا نمیشه یعنی گفتن چرا نیایم یه دستکاری در ژن فلان گیاه کنیم وحاصل این ضرب تبدیل بشه به مثلا هزارتا.

بشر با خودش فکر کرد که با این دستکاری میتونه موفقیت هایی رو بدست بیاره که در ظاهر هم انگار بدست آورد. اما مدتی بعد مشخص شد که این تراریخته ها ظاهرا سبب افزایش سرطان در بسیاری از کشورهایی شدند که مورد استفاده قرار گرفتند و به همین دلیل خیلی از کشورها واردات این محصولات را ممنوع اعلام کردند. از آن طرف عده ای نظر به این دارند که این محصولات نوعی مبارزه پنهان با ملتهاست تا آنها را از پای درآورند.

این که این حرفها درست است یا نه را به خودتان میسپارم اما جای چند سوال باقی می ماند؛

چرا بسیاری از کشورها ورود این محصولات را ممنوع کرده اند، کشورهایی که بعضا خود تولید کننده و صادرکننده این محصولات اند؟

چرا مخفیانه و بدون اطلاع ، بذرهای تراریخته به کشاورزان داده میشود تا کشاورزان شمالی این بذرهای تراریخته را تبدیل به برنج و محصول نهایی سفره های ایرانی کنند؟؟

چه اصراری دارد رئیس جدید محیط زیست که از سالم بودن تراریخته ها حرف می زند اما از پاسخ به سوالات بالا و سوالات دیگر عاجز است و بیشتر سعی در فرار از پاسخ گویی دارد؟؟

ضمن این که کمپانی های بدنامی همچون مونسانتو جزء بزرگترین تولید کنندگان این محصولات اند، واقعا چه خبر است؟؟

+ لینک 

هشدار فائو و بهداشت جهانی درباره احتمال سرطان زا بودن تراریخته ها