باز هم بوی ماه مهر و صد البته ماه مدرسه آمده.روزی که گذشت، اولین روز سال تحصیلی بود و مثل سالهای گذشته از رئیس جمهور گرفته تا وزیر آموزش و پرورش و کلی مسئول دیگه رفتند به مدارس تهران تا شروع این روز رو تبریک بگن. سنتی که این چند ساله انجام میشه پرسش رئیس جمهوری است که مشهور است به پرسش مهر.

پرسش امسال را رئیس جمهور این طور طرح کردند که: درمحیط مدرسه تحمل افکار دیگران، احترام به افکار دیگران و اخلاق و ادب راچگونه تمرین کنیم؟


ابتدا بیایید نگاهی به پرسش مهرهای سالهای گذشته بیندازیم؛

پرسش مهر سال 95 :خشونت از کجا نشات گرفته است؟ چگونه عده ای خشونت را می آموزند؟ در برابر خشونت چگونه باید ایستادگی کرد؟ 

پرسش مهر سال 94: به نظر شما بعد از انجام توافق هسته ای با 6 قدرت بزرگ دنیا چه فرصت های تازه ای پیش روی ما گشوده شده و فرصت های جدید چیست؟

پرسش مهر سال 93 :  عزیزانم ایران ما با مشکل جدی کمبود آب روبه رو است، هر کدام از ما چگونه می توانیم از آب های کشور بهتر نگهداری و استفاده کنیم؟
پرسش مهر سال 92 :توصیه شما به رییس‌جمهور برای نشر اعتدال چیست؟

پرسش مهر سال 91 : برای زندگی ؛ مکتب و جامعه خود چه برنامه ای دارید؟؟
و قص علی هذا...
حال سوال این است که بعد از گذشت 16 سال از این طرح ابتکاری، چه برون دهی داشته است؟ آیا این سوالات کلیشه ای؛ گنگ و نامفهوم و بیشتر سیاسی می تواند حال و روز فشلی آموزش و پرورش را بهبود بخشد؟
بهتر نیست بجای طرح همچین سوالاتی،دانش اموزان را متناسب با اهداف و چشم اندازهای کشور مورد پرسش و در واقع جهت دهی فکری قرار دهیم؟ چند سالی است که عناوین سالها با اقتصاد و اشتغال گره خورده و چه بهتر که سوالی در این باب مطرح شود، یا حداقل سفره دل دانش آموزان باز شود.
مسلما این طور سوالات ارتباط بیشتری به آینده آنها و همچنین کمک بیشتری به کشور می کند اگر واقعا هدف از طرح سوال رسیدن به یک نتیجه ی مثبت باشد و گرنه با همین سوالات کلیشه ای می توان دلخوش بود که مسلما بعد از مدتی نه چندان دور این باقی مانده آموزش و ( نه البته پرورش) را آب می برد و احتمالا آب از آب تکان نمی خورد.
چرا جرات طرح مسائل و مشکلات جنسی را در مدارس ندارید؟؟ آیا منکر همچین مسائلی هستید؟ با کنکور و آن همه موسسه عریض و طویل و صد البته دکان های باز شده معلمان نمونه چه می کنید؟؟ پرورش وزرات آموزش و پرورش دقیقا کجای آن می شود؟؟ چرا در آموزش معلمان ناتوانید که دانش آموز برای حل تمرینات ریاضی کتاب درسی و البته فهمیدنش هم به کلاس خصوصی برود( شاید هم پیش همان معلم که در کلاس انگار نمی تواند درس بدهد خوب)؟
برنامه ای برای بهبود ساعات ورزش ندارید که هنوز که هنوز است ورزشکاری از این مدارس در نمی آید، در عوض چین با سرمایه گذاری بر مدارسش سالانه چندین داوطلب معرفی میکند به فدراسیون های مختلف.
راستی داشت فراموش میشد که بپرسیم این الگوهای آموزشی رو از کجا می گیرید؟ اگر اسلام است که بعید است با آموزه های اسلامی دانش آموز بعد از بیرون آمدن از دبیرستان دو خط قرآن را به درستی نتواند بخواند و مفهومش را بفهمد؟
اگر اسلام نیست،پس چرا ادعا دارید که مبتنی بر تربیت اسلامی حرکت می کنید؟؟
یادم نمی رود که در دوران راهنمایی درسی را گذاشته بودند با عنوان پرورشی، و اصلا معلوم نبود هدف این درس چیست و معلم بیکاری هم برایش پیدا کرده بودند. البته معلم که خیلی میلی به آمدن نداشت و آن ساعت شده بود زنگ ورزش دوم ما. :)
باید گفت آموزش امروز ما بیشتر تلف کردن وقت بچه هاست تا بازدهی برای خودشون و کشورشون. پرورشش که دیگر بماند؟