مرکز کار فرهنگی در کشور ما امروز کجاست؟؟ اصلا باید مرکز فرهنگی کجا باشد؟ سوالی بود که امروز با دیدن خبر مرگ آقای هیو هفنر موسس مجله مستهجن play boy به ذهنم رسید. طبیعتا مراکز آنها جاهایی مثل همین مجله و هالیوود و امثالهم هستند اما مرکز کار فرهنگی ما کجاست؟ آنها با صرف هزینه های گزاف و در چارچوب عقاید باطل خودشان توانستند ظرف 10 سال امار موافقان هم جنس بازی را از 34 درصد به 60 درصد برسانند و این به زعم آنها می شود کار موفق فرهنگی. هم زمان طولانی سپری شد و هم هزینه زیاد و البته نیروی انسانی موفق.

این طرف اما متوجه نشدیم که آخر وزارت فرهنگ متولی این امر شده یا صدا و سیما یا مراکز فرهنگی متعدد و یا صدها مرکز و سازمان دیگر دولتی و خصوصی...

واقعا عیب کار کجاست؟؟ بگذارید کمی به دوران صدر اسلام برگردیم. دورانی که قطعا بروکراسی اداری به شکل وزارت و سازمان نداشت. ولی پیامبر اسلام توانستند یک کار موفق فرهنگی را به نمایش بگذارند آن هم با گسترش اسلام و البته شخصیت های بزرگی که پرورش یافتند. راز این کار چه بود؟؟

یک مرکز واحد و قدرتمند به نام مسجد! واحدی که نه تنها محل عبادت صرف نبود بلکه رسول مکرم اسلام نشان دادند می تواند مرکز حکومت، یک مکان نظامی برای دفاع از اسلام و البته محل حل اختلاف نیز باشد.

حال کمی به عقب برمی گردیم. نقش همین مساجد در این انقلاب چه قدر بود؟؟ چه گروهها و چه آگاه سازی هایی که از همین راه داده میشد تا جایی که خیلی از منابر و مساجد را ممنوع اعلام میکردند. بعد از انقلاب در زمان جنگ هم نقش شان پررنگ تر شد تا جایی که علاوه بر کاربردهای قبلی محل اعزام نیرو  نیز شد.

و حال بعد از گذشت 40 سال از انقلاب مساجد در کجای پازل فرهنگی کشور هستند؟؟ مساجدی که روزی به گفته امام سنگر بودند، امروز نیز همان راه را می روند؟

اینکه کمبود تعداد مساجد در کشور وجود دارد درست است اما بدتر از آن نداشتن حتی امام جماعت در خیلی از این مساجد است. البته وضع به اینجا ختم نمی شود و نداشتن برنامه مناسب برای جذب جوانان، حضور صرفا پیرمردها در مسجد و پر شدن مساجد صرفا در محرم و رمضان از دیگر اشکالات کار است.

محور که گم شود، دیگر مهم نیست چه قدر خوب کار شود، چرا که به هدفی که باید منجر نمی شود.

امیدوارم تا قبل از اینکه روزی دیر شود، فکری کنیم تا از این اوضاع و احوال دربیاییم و همان راه قبل را پی بگیریم.

* دل پری هست، اما سطرها کم می آیند برای نوشتن ):