فاجعه ای به نام دوچرخه!

دوستی نوشته بود؛

● یک دوچرخه سوار برای اقتصاد "فاجعه" است، زیرا:

۱-خودرو نمیخرد
۲_وام خودرو نمی گیرد
۳-دیر مریض می شود
۴-بنزین نمی خرد
۵-قطعات یدکی خودرو نمی خرد
۶-پول پارکینگ نمی‌دهد
۷-چاق نمیشود
۸-جریمه نمیشود

پس چرا توسعه دوچرخه سواری؟!

باید فریاد می زدیم

ما شهیدان را باور نداریم، و گرنه تنها به تشیع پیکرهای پاک آنان بسنده نمی‌کردیم، بلکه خون آنان را نیز فریاد می‌کردیم...
.
فریاد هماره بلندِ خون شهیدان، اجرای عدالت است، عدالت قضایی، عدالت اجتماعی، عدالت معیشتی و... و از میان بردنِ تبعیضهای جهنّمی فقرگستر و تفاوتهای معیشتیِ سقوط آور...
.
تبعیضها و تفاوتهایی از این دست –که همواره در آیات قرآن و احادیث دینی محکوم شده است- عامل سقوط انسانیّت است، انحطاط اخلاق، و سلب اعتماد در اجتماع، و نفی فضیلت، و ضعف گرایش به دین، و رواج تملّق و تظاهر و تزویر، و بریدن نسلهای جوان از صفوف حاضران، و اسلامی نشدن دانشگاهها پس از سالیان...
.
پس نباید خون شهید نیز شهید شود و پیام خونین این خون، رنگ ببازد... خون شهیدان را فریاد کنیم، و قلمهای انقلابی و متعهّد فریاد خواهند کرد، و فریاد، سرانجام به گوشها می‌رسد، اگر چه در نسلی یا نسلهایی، پس از روزگار فریادگران راستین...
.

استاد محمدرضا حکیمی
کتاب پیام جاودانه ص۳۶۲-۳۶۳

 

■ پ ن: کجایند ژن های بی ادعا...

 

راز قاب کردن عکس باخت

پرسیدم چرا عکس شکستت را روی طاقچه گذاشتی؟ 
گفت این عکس پیروزی من است. 
راست می گفت؛
حاج قاسم از ورزشکارهای قدیمی است که به قول خودش سالها دنبال جاهلیت و لات بازی بوده است تا اینکه یک شکست در کشتی مسیر زندگی اش را عوض می کند.
وقتی داور به ناحق قضاوت می کند و با حق کشی دست حریف را به نشانه پیروزی بالا می برد، حاج قاسم رو به جایگاه مسئولین و شاپورغلامرضا فریاد می کشد: "تاکی ظلم، تاکی جور، تاکی حق کشی ..."
و همین می شود که حاج قاسم از تشک کشتی به صف انقلابیون می پیوندند.
می گفت: این شکست مرا از لات بازی به لوطی گری پای منبر امام کشاند. من "شاگردی" امام را کردم و شاگرد با محب فرق دارد.
می گفت: لوطی گری ولی مشتی گری نیست. لوطی گری نتیجه تصمیم و اراده آدم هاست ولی مشتی گری کسوتی است که مردم می دهند.
و اینطور راز اون عکس سر طاقچه برایم روشن شد.

+ به روایت محسن مهدیان

پیام آسمانی

● در یکی از درس های کتاب پیام های آسمانی کلاس نهم داستانی با این مضمون آمده است:
⬅️روزی "مالک اشتر" از بازار می گذشت که فردی او را مورد توهین قرار داد و با پرتاب آشغال به سمتش ، او را به باد تمسخر گرفت !
⬅️مردم که مالک را می شناختند ،او را به توهین کننده معرفی کردند و آن مرد که تازه فهمیده بود چه اشتباهی کرده و جان خودش را در خطر می دید برای عرض" پوزش" بدنبال مالک دوید !
⬅️مالک در مسجد عبادت می کرد و وقتی متوجه آن شخص شد و فهمید برای عذرخواهی آمده به او گفت به مسجد آمده تا برای او دعا کند و از خدای بزرگ طلب بخشش !
⬅️⬅️داستان با اهمیت بخشش ادامه می یابد و نتیجه گیری می شود !

⏪الغرض:

◀️اینکه چرا مالک اشتر بعنوان یکی از "فرمانده"هان اسلام در کوچه و بازار بدون محافظ و بادی گارد عبور می کرده بماند !
◀️اینکه چطور می شود ایشان با آن "پست و مقام" رفیعش بگونه ای لباس پوشیده که آن فرد توهین کننده از لباس و سر و وضعش ، پست و مقامش را نفهمیده نیز ، بماند !
◀️◀️ولی اینکه چطور ممکن است یک شخص بی ادب ولو از روی جهل و نادانی به یک "روحانیِ" مهم و یک فرمانده ی "ارشدِ" حکومت ، جسارت کند و توهین ! و بعد دچار احضار و توبیخ و زندان و محرومیت و ممنوعیت و سانسور که نشود هیچ مورد دعای آن "مسول" نیز قرار گیرد "تضادی" است که برای دانش آموزان حل ناشدنی بوده و هست !
⏪اگر ما پیرو اسلام "علی" علیه السلام هستیم ، که هستیم ! چرا مردم در مواجهه با مراجع و ائمه جمعه و مسولین که هیچ ، حتی در مواجهه با بعضی از مسولین میانی و پایین جامعه و و بدتر از آن حتی در مواجهه با بعضی از روحانیون در "مساجد" و "مدارس"، مشکل داشته و آنها را دست نیافتنی می بینند !
⏪چرا صدای "مردم" و اعتراضشان برای رسیدن به "حکومت" ، باید از "ممیزی" ها و "مصلحت اندیشی" های بیوت و دفاتر و منشی ها بگذرد !
                           

◀️پی نوشت : مالک شاگرد مکتب و مرام اهل بیت بوده ، این داستان از امام باقر علیه السلام نقل شده.
امام باقر، محمد بن علی بن الحسین علیه السلام، لقبش «باقر» است. باقر یعنی شکافنده. به آن حضرت «باقر العلوم» می گفتند، یعنی شکافنده دانشها.
مردی مسیحی، به صورت سخریه و استهزاء، کلمه «باقر» را تصحیف کرد به کلمه «بقر» یعنی گاو، به آن حضرت گفت: «انت بقر» یعنی تو گاوی.
امام بدون آنکه از خود ناراحتی نشان بدهد و اظهار عصبانیت کند، با کمال سادگی گفت: «نه، من بقر نیستم، من باقرم.»
مسیحی: تو پسر زنی هستی که آشپز بود.
- شغلش این بود، عار و ننگی محسوب نمی شود.
- مادرت سیاه و بی شرم و بد زبان بود.
- اگر این نسبتها که به مادرم می دهی راست است خداوند او را بیامرزد و از گناهش بگذرد، و اگر دروغ است از گناه تو بگذرد که دروغ و افترا بستی.
مشاهده اینهمه حلم از مردی که قادر بود همه گونه موجبات آزار یک مرد خارج از دین اسلام را فراهم آورد، کافی بود که انقلابی در روحیه مرد مسیحی ایجاد نماید و او را به سوی اسلام بکشاند.
مرد مسیحی بعدا مسلمان شد

• فتامل...
 

روز طبیعت

 

🔺 سه شنبه های تمیز
🔹گروهی از طلاب که در ساحل بابلسر برنامه های فرهنگی اجرا می کنند، سه شنبه ها همراه مردم ساحل را تمیز می کنند. عالیه...

روز طبیعت مراقب طبیعت باشیم.

●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○

♻️ طرح به فرزندی پذیرفتنِ یک بزرگراه!
💡 ایده‌ای برای پیاده‌سازی در ایران برای کمک به سلامت و نظافت محیط زیست

وقتی ساکنان کلفرنیای شمالی می‌خواهند به مسجد صبا بروند، تابلویی با عنوان «SABA ISLAMIC CENTER» در میانه‌ی بزرگراه شرقی-غربی ۲۳۷ خودنمایی می‌کند. اگر به مکان فلش مشکی‌رنگ در عکس دقت کنید، بالای تابلو نوشته شده «ADOPT-A-HIGHWAY» یا «به فرزندی پذیرفتنِ یک بزرگراه».

این طرح بدین معناست که مرکز اسلامی صبا، پاکسازی دوره‌ای قسمتی از این بزرگراه و تمیزسازی آن از آشغال و زباله را بر عهده گرفته است. بطور خلاصه برای اینکه گروه‌تان سرپرستی بخشی از یک بزرگراه را بر عهده بگیرد، ابتدا باید قسمتی از یک بزرگراه را انتخاب و از طریق وزارت حمل و نقل فرم‌های مربوطه را پر کنید، سپس یک مامور محلی با شما ارتباط می‌گیرد تا مراحل کار و جزئیات را شرح دهد. اگر بخواهید مثل این عکس، نام گروه‌تان بر روی تابلو بخورد باید مبلغی را بپردازید. هر گروه حداقل بایستی ۴ بار در سال دستکش و جلیقه‌های با رنگ روشن و متمایز کننده بپوشد تا اقدام به جمع‌آوری زباله و آشغال بوسیله‌ی کیسه‌های مخصوص نماید. در انتها بعد از هر بار پاکسازی، یک کارت گزارش را پر می‌کنید که چه کارهایی انجام داده‌اید و چه مقدار زباله جمع کرده‌اید.

طبق اعلام سایت رسمی، این طرح توانسته ۶۰ هزار مایل بزرگراه را پاکسازی کرده و ۴۸ هزار بسته زباله معادل با ۳۰۰ هزار پوند جمع‌آوری نماید.

برخی مراکز اسلامی در امریکا، برای نشان دادن حسن نیت خود در جو اسلام‌ستیزانه‌ی سال‌های اخیر، چنین کاری را انجام می‌دهند تا به رهگذران بگویند همسایگان مسلمان‌شان به فکر بهداشت و سلامت محیط زندگی خود هستند. انگیزه‌ی دیگر، عمل به دستورات اسلام در قبال بهداشت و نظافت است، چنان که یکی از مراکز اسلامی امریکا، حدیث زیر را سرلوحه‌ی اقدام خود قرار داده:
“And removing a harmful thing from the path is a charitable act.”
“و برداشتن یک شیء مضر از مسیر، مصداقی از صدقه دادن است”

● K1inUSA