چهارپایه خوانی سنت قدیمی و زیبایی است که هنوز برخی هیات های قدیمی پایبند آنند. اما چهارپایه مقابل تیمچه حاجب الدوله داستان زیبایی دارد. اکثر قدیمی ها و پیرغلامان سیدالشهدا بالای این چهارپایه شعر خوانی کرده اند. از مرحوم حاج اکبرناظم تا حاج احمددلجو و شاه حسین بهاری و حاج احمدصالح و سیدعباس زریباف و حاج محمد علی اسلامی و غیره.
پای این چهارپایه نیز خیلی ها بودند. این چهارپایه همه خوبان بازار را به خود دیده و اهل بازار ارادت خاصی به این چهارپایه دارند. از روزهایی که به خاطر همین چهارپایه خوانی مردم خاک تیمچه را از باب تبرک و تیمم با خود می بردند حدود یک قرن گذشته است.
داستان معروف حاج اکبر ناظم نیز روی همین چهارپایه اتفاق افتاد.
وقتی به حاج اکبر خبر دادند دخترت در بستر بیماری به رحمت خدا رفت و حاج اکبر با همان سوز و گداز مجلس خود را اداره کرد و به اطرافیان گفت: «خبر را پخش نکنید. مجلس عزاداری سیدالشهدا را باید با کمال احترام برگزار کرد. بعد از تمام شدن مجلس به کارهای فرزندم می رسم.»
بعد هم سر به زیر انداخت و زیر لب خطاب به ساقی کربلا، حضرت ابالفضل علیه السلام عرض کرد: "آقا! از اکبر ناظم، نوحه خواندن برمی آید و از شما مرده زنده کردن." بعد هم بالای چهارپایه رفت و شروع کرد به نوحه خواندن:
ای ساقی لب تشنگان...
آنچان سوزی در نوحه اش بود که دل همه را به لرزه درآورد. پس از پایان مجلس به خانه می رود و در کمال ناباوری می بیند فرزندش به استقبالش آمده و می گوید: یک آقایی آمد و به من گفت: «به پدرت بگو مجلس ما را تعطیل نکردی ماهم از خدا خواستیم عمر فرزندت را تعطیل نکند"
بعدها هربار که درباره ماجرای آن شب از حاج اکبر ناظم می پرسیدند، جواب میداد:
تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن
که خواجه خود روش بنده پروری داند
دختر حاج اکبر ناظم هنوز زنده است.
+ پیغام خون (عاقبت عافیت طلبی )
