✳️ خمینی گفت «اگر من بودم؛ میزدم»...
🔹قرار بود امام را بِشکنند و انقلاب را تحقیر کنند! پیش از این نامش «الرخاء» بود و عبور و مرورش از خلیج فارس غیرممکن؛ نفتکش کویتی اما عَنانش را به کدخدا می سپارد، پرچم آمریکا نصب شده و «الرخاء» تبدیل به بریجتون میشود.
🔸حالا قرار است همان نفتکش، سوار بر هیمنه و غرور کدخدا و تحت حفاظت چهار ناو جنگی آمریکایی از جلوی چشمان سرداران و سیاسیون ایرانی بگذرد تا معلوم شود که کسی جرأت تعرض به کدخدا را ندارد.
🔹خمینی از همان ابتدا با آرامش گفت: «اگر من بودم، می زدم»، اما برخی زیر لب میگفتند هنوز انقلاب بر سر عقل نیامده! مگر میشود با آمریکا دَر افتاد؟ و برای سومین بار خمینی با همان آرامش، گفت: «اگر من بودم؛ می زدم»
🔸هنوز باور نکرده بودند «آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند» مگر میشود جلو کدخدای جهان ایستاد؟ او که صدام نیست. نفتکش آمریکاییِ کویت الاصل با غرور و در مقابل چشم جهانیان در حال عبور از خلیج فارس، و سرداران و سیاسیون، مانده و مُردد که چه باید کرد؟!
🔹 نادر مهدوی با اندک امکانات و ابزاری بریجتون آمریکایی را زمینگیر میکند، پخش زندهی عبور بریجتون از خلیج فارس متوقف و آخرین خبرنگاران سوار بر هلیکوپتر از معرکه میگریزند! تا ازاین به بعد بجای غرور و قدرت آمریکا، شرح شکافتن پهلوی «بریجتون» با یک مین دریایی را تقریر کنند.
🔸وقتی بفهمی و باور داشته باشی که «آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند»، وقتی بفهی و باور داشته باشی «ان تنصرالله ینصرکم» را، با قایق لَگنی و چند عدد مین دریایی، ابهت آمریکا را نابود میکنی.
🔹اما نفهمیدید و ندانستید و باور نکردید. ۶ سالِ تمام هر آنچه توانستید کردید. با لبخند ژکوند، دست در دستِ وزیر خارجهی شقیترین دولتهای تاریخ به لنز دوربینها خیره شدید، غرور ملتی را پای میز مذاکره به حراج گذاشتید و دست آخر چیزی جز تحریم بیشتر برای این مردم به ارمغان نیاوردید.
🔸حالا باز همان آمریکا، همان آمریکایی که سینههای نادر مهدوی را بر روی ناوهایش سوراخ سوراخ کرد، این بار ژنرال محبوب و دوستداشتنیات را تکه تکه کرده و تو هچنان دستت میلرزد. حتی در قواره یک بیانیه هم نمیتوانی رجز بخوانی!
🔹نمیدانم، شاید اگر من هم در کاخ های شمال شهر تهران آرمیده و فرزندانم در ینگهی دنیا مشغول عشق و حال و .. بودند، اینگونه دستم میلرزید.
🔸همه حرف این است که «آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند» اگر بدانی و بفهمی که «ان تنصرالله ینصرکم». ما اُمیدی به این تکنوکراتهای زبون و خسته و آن اصولگراهای پوچ و بیآرمان نداریم، امیدمان به سید علی و سربازانِ سبزپوشش است. ما انتقام سخت میخواهیم!
● میثم