چند تا سلبریتی می شناسید؟ سلبریتی های داخلی بهترن یا خارجی؟ یا اصلا هیچ کدوم؟ انواع سلبریتی؟ اصلا خود سلبریتی چیه؟ بیاید یه کم گپ بزنیم.
سلبریتی (یا فکر کنم در فارسی میگن مشهور، سرشناس/ شما معادل فارسی بهتری سراغ دارید؟ ) شخصی است مشهور در زمینه های فرهنگی ورزشی نظامی و... .
در ایران اما سلبریتی مانند هر چیز غربی که وارد میشود نه کاملا غربی است و نه کاملا بومی.در واقع چیزهایی رو در مقایسه با همتای خارجی شون گذاشتن کنار و یه سری چیزها هم اضافه کردن.
از بین سلبریتی ها دوست دارم بیشتر از فرهنگی و سینمایی و یه مقداری هم ورزشی هاش حرف بزنم.البته شاخ های فضای مجازی مثل اینستاگرام و امثال اینها رو هم نمیشه کنار گذاشت.
سلبریتی موجودی است که خودش رو خیلی تحویل گرفته و میگیره و البته احتمالا یه سری چیزاش با مردم فرق میکنه یا اون فکر میکنه که باید فرق کنه.مثلا اگه از یک سلبریتی دزدی بشه اون باید تو اولویت قرار بگیره و بقیه مردم هم باید اینو یه حق طبیعی!! سلبریتی بدونن.
یا اگه حیوان خانگی!! یه سلبریتی گم بشه مثلا سگی، گربه ای و از این جونورا همه باید در فضای مجازی و حقیقی بسیج بشن که " چی چی جون " اون سلبریتی رو پیدا کنن.
سلبریتی خیلی نگاهش به اطراف مثل مردم نیست.مثلا در وقایع مختلف واکنش های متفاوت میده.اگه یه نفر رو برای جرمی که مرتکب و ثابت شده مجازات کنن سریعا این سلبریتی ها صفحاتشان پر میشه از واحسرتا! از اینکه این چه وضعیه و محکوم کردن و الی آخر... از اون طرف دانشمند هسته ای کشور رو ترور میکنن، انگار نه انگار اتفاقی افتاده و واسه خودشون سوت بلبلی میزنن توی صفحات مجازی شون.
البته دیدگاه سلبریتی جماعت در مسائل کشور به اینجا ختم نمیشه؛ اونها آنقدر به کشورشون تعصب دارن که بچه هاشون رو در کشورهای دیگه مثل آمریکا و کانادا بدنیا میارن!! و مدارک شناسایی اون کشور رو هم میگیرن تا بچه خوشگل شون دوتابعیتی باشه، چون در کشور ما ظاهرا دوتابعیتی ها موفق ترن.(البته توی برنامه هاشون خیلی میگن ما ایرانی هستیم و ایران رو دوست داریم؛ اما لابد در عمل نیازی نیست کاری کنن ).
اما حتی این سلبریتی ها هم باز بهترن از اونایی که سگ و گربه رو جای بچه بزرگ کردن میارن در خانه و بزرگ میکنن(تازه میگن آرامش بخشه ) ، اگه مریض بشه میبرن دامپزشکی و براش تب میکنن، میبرنش جراحی زیبایی و پز دادن بعدش، وقتی میمیره سنگ قبر میزنن براش و گریه و های های که دیدید عزیزمان رو از دست دادیم و بدبخت شدیم.
حالا اما سلبریتی شدن رو آموزش میدن، تبلیغ میکنن و پکیج آموزشی براش ارائه میدن ولی نمیگن ته سلبریتی شدن این سطرهای بالاست که خواندید.
از اون طرف یه عده هم شدن "شاخ" مجازی.اینا دیگه کلا هیچی جز شهرت براشون مهم نیست.یکی میره مواد شیمیایی میخوره؛ یکی خودش رو از ارتفاع پایین میندازه؛ اون یکی میره دوستش رو دست میندازه و کلی برای فالوئراش حال خوب درست میکنه!! و نظرات و پسندهای زیر پستش یعنی بازم بذار از این پستها و این یعنی یه کار بزرگتر و اصلا انتهایی نداره؛ چه کسانی که حتی کشته شدن و مردن در راه شهرت و معنی واقعی زندگی رو نفهمیدن.
البته سلبریتی در عالم سیاست و هدایت مردم هم وارد میشن، میگن به کی رای بدین، چی بپوشیم، چی بخوریم، و اصلا چجوری زندگی کنیم.البته مدیونید اگه فکر کنید بعدش اگه چیزی روتبلیغش کردن بد دربیاد میان عذرخواهی میکنن یا جبرانش میکنن.
بعضی هاشون ممنوع التصویر میشن؛ بعضی هاشون میرن خارج دنبال نخود کشمش ( فکر میکنن اونجا هم مثل اینجا طرفدار دارن) بعد میبینن کسی تره هم خرد نمیکنه براشون فکر میکنن کشف حجابی، حرف علیه کشورشون و چیزای دیگه میتونه کمک شون کنه، اما اشتباه میکنن اینطور زندگی کردن بردگی است.
سلبریتی ورزشی هم البته داریم؛ اینا میلیاردی و بلکه بیشتر نسخه شون پیچیده شده، پرحاشیه و البته حق به جانب همیشگی و بدون پرداخت مالیات مناسب و قیمتهای نجومی و بی هیچ ارزش افزوده ای برای کشور( جز اینکه دلمون خوشه که قهرمان اند و نام کشور رو بالا میبرن اما این رو در نظر نمیگیریم که بابا هر آدم پرافتخاری باید به فکر مردم و کشورش در عمل هم باشه؛ حالا قضاوت اش با شما! البته بعضی ها هم اینطوری نیستن ).
ما باید شهرت رو در مفاهیم دینی پیدا کنیم، یعنی کسی که تولیدکننده موفقی است، کسی که امانت دار خوبی است و ... اینها پیش خدا مشهورند و حق اینهاست که الگوی مردم بشن.
این خطی که سلبریتی ها گذاشتن غلط است و راه غلط به جایی نمیرسد بالاخره دلزدگی، پشیمانی و حتی بدتر از اینا سراغ شان میاد.شهرت طلبی مذموم است چرا که اصول فراموش میشود منتها بنای ما این باشد که اگر هم کسی شناس میشود در جامعه کاری کرده که خدا راضی باشد مثل اون پیرمردی که چندین سال دوچرخه امانت را مراقبت کرد و آخرش هم مرد و صاحبش نیامد یا همین شهدا؛اینها مشهور آن عالمند پس چرا در این عالم مشهور نباشن؟؟
پس نوشت: البته سلبریتی خوب داریم؛ اما یا کم هستن یا خیلی دیده نمیشن.
