☆ عکس این پراید تصادفی را گذاشته و پرسیده:
«اگر کمربند ایمنی می بست زنده بود؟»
یکی هم جواب داده «اگر نمی بست یک در میلیون ممکن بود از شیشه جلوی بیرون بیفتد و زنده بماند!»
● اینم ببینید؛ این تصویر را در یک کانال طنز دیدم!
چقدر درد آور است این تحقیر روحیه ی ایرانی!
■ این عکس به نمادی ترین شکل، واقعیت اختلاف طبقاتی را در خود نشان می‌دهد.
سه طبقه مجزا!
■ زمانی بود که با رادیو عکس گرفتن، کلاسی داشت برای خودش...
در آینده هم عکس افراد رو با گوشی آیفون توی دستشان می بینند و می خندند...
با وجود اینکه درخت کهور آمریکایی یا کنوکارپوس مهاجم‌ترین درخت در اروپا شناخته می‌شود و چند سالی است در کشورهای حوزه خلیج فارس مانند عمان، امارات همچنین مصر، کمپین ملی مبارزه با کهور آمریکایی توسط حکام آنها صادر شده اما متاسفانه حدود 90 درصد درختانی که برای مبارزه با ریزگردها در خوزستان کاشته می‌شود، کهور آمریکایی و پاکستانی است!
اما به راستی چرا ما با کاشت درختان کهور در ایران مخالفیم؟
1. ریشه‌های درخت کهور آمریکایی تا 80 متر عمودی و 30 متر افقی رشد می‌کند و این رشد عجیب، باعث می‌شود که اولاً هر نوع گیاه دیگری در رقابت برای رسیدن به آب‌های زیر‌سطحی ناکام مانده و خشک شود؛
ثانیا، رشد موزائیکی ریشه‌های این درخت مهاجم باعث محکم شدن زمین اطراف درختان کهور می‌شود لذا آب حاصل از باران نمی‌تواند در زمین فرو رود، از این رو، هر نوع بارش باعث راه افتادن سیلاب می‌شود.
2. کاشت این درختان در معابر عمومی به سیستم فاضلاب شهری نفوذ کرده و آسیب خواهد رساند.
3. کهور عامل بازگشت مالاریا به کشور؛ تحقیقات ١٣ محقق از ٦ کشور جهان نشان می‌دهد، گیاه کهور آمریکایی (Prosopis juliflora) جاذب پشه آنوفل است که این پشه ناقل مالاریا محسوب می‌شود.
4. این گیاه آلرژی‌زا و مسموم‌کننده در اروپا خطرناک‌ترین گیاه مهاجم شناخته می‌شود تا حدی که به گفته رئیس پیشین سازمان محیط زیست، در نخستین سال گرده‌افشانی درختان کهور در خوزستان 24 هزار نفر از شهروندان خوزستانی راهی بیمارستان شدند!
5. چانچه حیوانات از برگ‌های این درخت تغذیه کنند باعث سست شدن ماهیچه‌های آنها شده و در نهایت مرگ آنها را به دنبال دارد؛ با وجود این متاسفانه در سفر اربعین سال گذشته مشاهده کردم که امریکایی‌ها مسیر پیاده‌روی نجف به کربلا را به کاشت این درختان مهاجم و مسموم اختصاص داده‌اند!
زمانی که کشورهای مختلف جهان به تاسیس پارک‌های درختان میوه رو آورده‌اند اقبال مدیران کشور به کاشت درختان غیر‌مثمر و مهاجم غیرقابل فهم است.
🔸دانشگاه فردوسی مشهد طرحی ارائه کرده است که دانشجویان با پرداخت وجه های میلیونی میتوانند آزمایشگاه! پارک، سایت، راهرو، پلاک فلزی و... به نام خود در دانشگاه ثبت کنند.
🔹روزگاری نام کلاس ها و اماکن دانشگاهی به نام اساتید بزرگ و شهیر دانشگاهی بود، اما امروز در عصر سرمایه داری همه چیز را می توان با پول خرید. ۵۰ میلیون بدهید و یک کلاس را برای ۵ سال به نام خود سند بزنید.. اینجا مشهد، دانشگاه فردوسی بیچاره...
حقیقتا نادر ابراهیمی راست میگفت که:* "انسان اگر در برابر سرمایه‌داری فردی قیام نکند به‌راستی و مسلما خود را در آستانه‌ی یک پایان فجیع قرار داده است. انسان اگر به‌قتل‌عام سرمایه‌داران نپردازد بچه‌ها را قتل‌عام کرده است، بچه‌های شیرخواره را. هیچ حرکتی، هیچ اختراعی، هیچ تحوّلی، اگر به حمایت از سرمایه‌داران باشد، حرکت و اختراع و تحوّل نیست بلکه پیشکش کردن یک مرگ زودرس پُر از زخم و درد است به‌انسانی که در موضع «احمق و مظلوم» قرار گرفته است…
حقیقت این است که ماتحت عِلم، در همه جای دنیا زخم است. بشر تا به‌حال برای بهره‌گیری ناحق از سرمایه فقط دانش را آبستن کرده، و کاش که مسأله به ۹ ماه رودل کشیدن و یک زایمان تمام می‌شد. اما این‌طور نیست.
سرمایه، ژتون‌فروشِ خانه‌ی علم است و سرمایه‌دار، صاحبخانه و حاکم و همه کاره‌ی علم. اگر کمی دیگر به‌داد این بچهٔ یتیم برسیم، این بخیه‌ناپذیرترین زخم از آغاز تا انجام حیات با او خواهد بود…"
* برشی از داستان "یک روز قبل از همیشه" اثر نادر ابراهیمی، ۱۳۵۸
