فتوای عجیب امام (ره)

چند روز پیش در اینستاگرام ویدئویی از یک جوان امروزی با تیپ و شمایل خاص دیدم که در قهوه خانه نشسته و درحالی که دوستانش درحال قلیان کشیدن هستند، گیتار بدست برای مدافعین حرم پاپ می خواند.
یکی دو روز قبل هم گزارشی از یک مربی ورزشی خانم منتشر شد که از پشت پرده آمریکایی چهارشنبه های سفید می گفت و جالب اینکه خود این خانم به ظاهر بدحجاب محسوب می شد. با دیدن این خانم یاد تصاویر صداوسیما از خانم های بدحجاب در راه پیمایی ها افتادم و بدل گفتم "نمی دانم مدیران سیما می دانند چه می کنند یا نه؛ اما انتشار این صحنه ها به غایت ممدوح است." اما چرا؟
این چند مورد چه ارتباطی به هم داشت؟ 
ابتدا مختصری فاصله بگیریم.
. 
حضرت امام یک فتوای حیرت انگیز درباره موسیقی دارند که برخی بزرگان هنوز در ماهیت و مفهوم آن دچار ابهام اند. جالب اینکه رهبری انقلاب نیز فتوای شان همین است. حضرت امام در اواخر عمرشان می فرمایند:" این چیزهایی که امروز از رادیوی جمهوری اسلامی پخش می شود برای ما حلال است، اما اگر همین ها در فلان کشور اجرا شود حرام است." 
حضرت آقا همین نقل را در جلسه خارج فقه توضیح می دهند و می گویند که وقتی کشور و مردمی جهت گیری اسلامی پیدا می کنند، این فضای دینی و اخلاقی بر محتوا و جزئیات تاثیر می گذارد. سپس مثال دقیقی می زنند که اگر شعر حافظ در مجلس معصیت و مطربی به آواز خوانده شود گناه است و اگر در مجلس معرفت و عرفان باشد صواب. 
دریا دریا محتوا در این فتواست که جرعه جرعه باید نوش کرد. آیا انقلاب اسلامی را اینطور تحلیل کرده ایم که به ابزار و اشیا نیز معنا می دهد؟ چه رسد به انقلاب انفسی که یک رستاخیز تاریخی است برای توبه و بازگشت انسانیت به توحید.
.
بازگردیم به مطلع کلام.
جوانی که جهت گیری اصلی اش، منطبق بر جهت گیری انقلابی است، اشکالاتش نیز به مرور زمان اصلاح می شود؛ چه آنکه انقلاب اسلامی ظهور اسم هادی روی زمین است. 
حالا این روایت دلنشین قدسی از امام باقر علیه السلام به جان می نشیند: 
قطعا قطعا قطعا (با سه تاکید) عذاب میکنم هر کس که ولایت امام ظالمی را بپذیرد ولو آن آدم در رفتارها شخصی خود انسان نیکوکار و سالمی باشد. و (با همین سه تاکید) قطعا قطعا قطعا میبخشم کسی را که ولایت امامی که از جانب خدا تعیین شده و عادل است قبول کرده است ولو در رفتارهای شخصی اش ظالم و گنهکار باشد
.
بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج ۲۵، ص ۱۱۰
. 
من آن نیم که حلال از حرام نشناسم
شراب با تو حلالست و آب بی تو حرام
سعدی علی الرحمه
. 
جامعه ما ایمانی است؛ در ظواهر این روزها نمانیم.


+ به قلم محسن مهدیان

زنگ مدرسه

آموزش و پرورش تنگه أحد نزاع فرهنگی ماست . 

+ چرا بچه ها عموما از تحصیل احساس خوبی ندارند و خانواده ها هم غالبا از نتایج تحصیل فرزندانشان احساس بدی دارند؟!!
+ این همه هزینه برای آموزش و پرورش و این همه نتایج ناراضی کننده؟!!
+ بچه های ما خلاق، مسئولیت پذیرتر ، مودب تر ، متدین تر و متفکر –منهای استثناءات–بار نمی آیند. چرا؟!
مشکل کجاست ؟ 

 +شأن معلم قدر دانی نمی شود از ناحیه خودشان و دیگران؟
روش یاددهی و تکنولوژی آموزش ایراد دارد؟ 

نگاه دولتمردان تربیتی و عمیق نیست؟!! 
+ شخص وزیر –نوعا–و کادر رهبری وزارتخانه ، نگاه های سیاسی و جناحی دارند؟!! 
خانواده ها نقش شان در مسیر رشد فرزندان ضعیف یا اشتباه است؟
همه این موارد با هم؟
یا موارد دیگری هم هست ؟

کاش یکبار تمام توان فکری و پشتیبانی های گوناگون کشور را صرف حل این مسئله می کردیم.

آموزش و پرورش تنگه أحد نزاع فرهنگی ماست ، آقایان این جا را رها نکنید. وقت جمع آوری غنیمت نیست
بچه هایمان تمام سرمایه آینده ما هستند.

با این همه ، گشایش دوباره مدارس و آغاز سال تحصیلی جدید را برای خانواده بزرگ آموزش و پرورش سرشار از موفقیت و رشد، آرزو می کنیم.

خودباختگی

یعنی بعضی اینقدر خودباخته اند که بعدِ دیدن این عکس میگن لابد ایرانیا رفتن فرانسه و اونجا رو کثیف کردن.

کلا معتقدند ما ایرانیا بی فرهنگیم و همه جا ایرانی بازی در میاریم حتی اگر حضور نداشته باشیم!! این عکس آثار شادی مردم فرانسه پس از قهرمانی در فوتبال رو نشون میده 

درضمن پلیس فرانسه با مردم برخورد هم کرده.

یک ایده ساده

‌ به دلیل بحران مالی که چند سالی ست گریبانگیر اقتصاد کشورهای اروپایی  شده، دولت هلند تصمیم میگیرد کتابخانه های شهری را ادغام کند! 

اما عکس العمل مردم بسیار جالب است، مردم تصمیم میگیرند، قفسه های کتاب خود که کمتر استفاده میکنند را جلوی خانه یا مدرسه یا مکانهای عمومی میگذارند... فرصتی فراهم میشود که دیگران از این امکانات استفاده کنند ... حتی ممکن است دیگران کتابی به آن اضافه کنند یا کتاب هایتان را با یکدیگر معاوضه کنید...

.

یک ایده ساده و شریف میتواند به اقتصاد یک کشور کمک کند ...

.

 چقدر ما به جای غر زدن، دنبال باز کردن یک گره هستیم؟!؟

گشت ارشاد

اشتباه فاحش آقای زائری در ماجرای حجاب

آقای زائری عزیز که الحمدالله هم نگاه بلندی به مسائل اجتماعی دارند و هم اهل استدلال و منطق هستند مدتهاست درباره حجاب موضع شاذی را مطرح می کنند که به نظر می رسد دارای یک اشکال اساسی "شناختی" است و ظاهرا هم مورد عنایت شان نیست.

اخیرا هم فیلمی درشبکه اجتماعی شان منتشر کردند که نشان می دهد مامورین ناجا یک خانم کاملا بی حجاب را با اصرار و الحاح سوار خودروی پلیس می کنند و آقای زائری نوشتند: " با ترویج دین به سبک ترویج نماز مدیر چسب هل و ترویج حجاب گشت ارشاد، به خدا نیازی به آمریکا نداریم..."

⭕️آقای زائری روحانی خوش فکری است و اگر فرد دیگری غیر ایشان بود به حساب تالم خاطر ناشی از فیلم می گذاشتیم. اما نوشته های قبلی ایشان هم نشان می دهد، هیجانی نیستند و نگاه شان به گشت ارشاد همان است که نوشتند.

نقد به ایشان و این طرز فکر، فراتر از هیجان ناشی از فیلم است. مساله این است که ما چه فهمی از گشت ارشاد داریم؟

⭕️اهم استدلال برادر زائری و هم فکران ایشان بدین نحو است:

یکم. مبارزه با حجاب اولویت اول نیست. اولیت اول مثلا مبارزه با فساد اقتصادی است.

دوم. بجای گشت ارشاد باید فرهنگ جامعه را اصلاح کرد و بی حجابی معلول است نه علت.

سوم. حجاب اجبار نیست.

⭕️واقعیت ماجرا این است که  اشکال عمده این تحلیل، عدم تفکیک میان "حقوق فرد" با "حقوق جامعه "است. از اینجهت علیرغم اینکه هر سه اشکال برادر زائری عزیز دقیق است اما هیچ ارتباط منطقی به گشت ارشاد ندارد. 

⭕️چرا؟

مقدمه کلی اینکه ایشان حجاب را یک امر فردی گرفتند و این بزرگترین خطای تحلیلی شان است که مدام نیز تکرار می شود. همین که حجاب را با نماز جماعت اجباری یکی دانستند، نشانه همین خطاست. 

واقعیت ماجرا اینطور است که آقای زائری عزیز تصور کردند قرار است با گشت ارشاد بی حجابی را باحجاب کنیم.

 

⭕️حجاب دو وجه دارد امر فردی و حیث اجتماعی. گشت ارشاد را باید از حیثیت اجتماعی تحلیل کرد. به سخن دیگر اگر بحث از حجاب فردی باشد، طبیعی است که راهش گشت ارشاد نیست. 

اما گشت ارشاد صیانت از یک هویت اجتماعی است نه باحجاب کردن یک فرد. در همه جای عالم حق جامعه بر حق فرد اولی است؛ این از مسلمات حقوق بشرست. 

به قاعده دموکراسی نیز اگر خطای یک فرد به ضرر جامعه باشد باید مقابل آن ایستاد. از این منظر آیا بی حجابی و برهنه شدن در خیابان فارغ از ارزش گذاری دینی، خلاف دموکراسی نیست؟

 

⭕️از سوی دیگر مخالفان گشت ارشاد به این سوال ساده باید پاسخ دهند که بالاخره حجاب یک اصل دینی است یا خیر؟ اگر اصلی دینی است آنگاه جامعه اسلامی نسبت به این اصل دینی چه وظیفه ای دارد؟ اینجاست که باید گفت کار فرهنگی و زیربنائی و غیره سرجای خودش بااهمیت است و اولی است، اما ضرورت قهریه را نفی نمی کند. مگر می شود امری را مذموم بدانیم اما قهریه را حذف کنیم؟

🔞عرض اعتذار از مخاطب محترم؛ مجبورم مثال حدی بزنم. از آقای زائری محترم باید سوال کرد اگر خانمی کاملا برهنه به خیابان آمد باید چه کرد؟ طبیعی است که می گویند باید برخورد شود. آیا با این برخورد می خواهند خانم سراپا برهنه را باحجاب کنند؟ خیر. می خواهند جامعه را صیانت کنند. اگر حین برخورد داد و فریاد کرد و یکی فیلم گرفت، بازهم نظرشان تغییر نمی کند. 

حالا باید پرسید معیار برهنگی چیست؟ ما تعیین می کنیم یا اسلام؟ چرا فکر می کنیم اگر زن یا مردی در خیابان کامل برهنه شدند خلاف است ولی اگر روسری اش را برداشت قابل تحمل است؟ با کدام حجت دینی؟

⭕️این حرف که مبارزه با حجاب مساله اصلی نیست هم حرف درستی است اما بازهم رد گشت ارشاد نیست. بله؛ مساله اصلی ما عدالت است و مبارزه با ظلم و چه و چه. کسی از گشت ارشاد به عنوان یک مساله اصلی دفاع نمی کند هرچند اگر حجاب را از جهت اثرش روی روان جامعه تحلیل کنید ضرورت ماجرا بیشتر و مساله متفاوت می شود؛ با این حال نقد گشت ارشاد ارتباطی به مساله اصلی و فرعیش ندارد. الان اگر همان خانم برهنه به خیابان آمد چه کنیم؟ برویم سراغ مبارزه بافساد اقتصادی؟ بله خنده دارست.

✅خلاصه اینکه ضرورت گشت ارشاد روشن است. از گشت ارشاد بجهت حیثیت اجتماعی اش دفاع کنیم و البته کارهای ناکرده زیربنائی در حوزه حجاب را هم مطالبه کنیم.

به قلم : حسین مهدیان