هفته ای که در آن قرار گرفته ایم هفته ایست موسوم به هفته وحدت. دلم نیامد چندخطی را سیاهه نکنم برای این هفته مهم و حیاتی.

هفته ای که بعضی نامردان و سیاه رویان آن را براعت نام گذاشتند و تلاش کردند تا شیعه و سنی را به جان هم بیاندازند. آنهایی که کاملا روشن است نان شان را از کجا می خورند و از تریبون چه کسانی حرف می زنند.

* اول آنکه وهابیت را با اهل تسنن یکی ندانیم که زمین تا آسمان باهم فرق دارند، وهابی های سگ صفت عربستانی کجا و سنی های آرام و بی ادعا کجا. (خدا ریشه وهابیت رو بکنه ان شاء الله)

* دوم آنکه چه در شیعیان و چه در تسنن افراطی هایی هستند که به یکدیگر توهین و ناسزا میگویند که کاملا کار غلطی است. آنها یا از سر جهالت این کار را میکنند یا به پشتوانه خارجی و با برنامه ریزی. این دو گروه رو نباید ملاک رابطه شیعه و سنی قرار داد که شیعه انگلیسی و سنی لندن نشین همه جا هست و پول میگیرند تا چرندیات ببافند.

* سوم اینکه ایران اسلامی دارای مذهب رسمی شیعه است و در ضمن در خود ادیان و مذاهب دیگر رو هم جای داده. پس باید با دوستی مسائل رو حل کرد. اختلاف عقیده هست قطعا و کسی منکر نیست اما نکته اینجاست که باید با عقیده باطل جنگید نه با افراد. اینکه شیعه و سنی به جان هم بیافتند درست نیست، در عوض مناظره کنند و عقاید خود را عرضه کنند تا هرکس آزادانه تصمیم بگیرد. اما در نهایت برادری پابرجا بماند. شهید مطهری تعبیر زیبایی دارند که وحدت یعنی در عین داشتن اختلاف عقیده، علیه دشمن خارجی متحد باشیم چرا که همه مسلمانیم.

چهارم* استان های سنی نشین را دریابید!! کردستان، سیستان و استانهای دیگر...

مطالبی که این حقیر از استانهای سنی نشین میخوانم اصلا خوب نیستند. ظاهرا مسئولین مردم را رها کرده اند. این البته یک حرف ساده نیست! اینکه اگر فردا در همین استان ها مردم به طلب حق خود دست به تظاهرات بزنند یا کاری کنند که اعتراض شان را نشان دهند دور از انتظار نیست؛ اما احتمالا این طرف مسئولین این اعتراضها و مشکلات را سیاسی میکنند و حتما میگویند آنها داعیه این را دارند که ریشه شیعیان را بکنند که این طور نیست البته.

وعده های توخالی ندهید به این مردم زحمت کش که آنها نیز هموطن ما هستند، اینطور آنها را از همه چیز نا امید نکنید. خدا گواه است که علی بن ابی طالب برای کشیدن خلخال از پای زن یهودی هشدار میدهد و نگران است، حال آنکه قبله مان یکی؛ خدا و پیامبرمان و کتاب مان یکیست، پس چرا فریاد مسلمان را درنمی یابید که روز قیامت قطعا جواب گو خواهید بود.