✅خطری که همه نهضت‌های ضدّ استعماری و رهایی‌بخش مردم را در آسیا و افریقا و امریکای لاتین تهدید می‌کند و بسیاری بدان دچار شده‌اند این است که عوام، مردم کوچه و بازار و کارخانه و مزرعه، چهره‌های گمنام و خاک‌آلود و بیسوادی چون ستّارخان و باقرخان و شیخ علی مسیو نانوای تبریزی، با فداکاری‌های پارسایانه و مرگ‌های پاک و قهرمانی‌های بی‌نام و نشان خویش، استعمار و استبداد را می‌کوبند و همین که دشمن رانده شد و دوران جهاد پایان یافت و نوبت اداره کردن و حکومت کردن رسید، مجاهدانی که عمر را در روستا و کارخانه گذرانده و سال‌های خونین را در سنگرها می‌جنگیده‌اند دیگر «به درد نمی‌خورند»، تفنگ‌ها را می‌گذارند و به دنبال کار خود می‌روند و کسانی که در این سال‌های خون و خطر در کنار سن و تایمز، هلند و بلژیک و امریکا و دیگر کشورهای «متروپل» غرق لذّت و امنیّت، دور و بیگانه با جامعه‌شان و نهضت مردمشان زندگی می‌کرده و دکتر و مهندس و متخصص اقتصاد و سیاست و جامعه‌شناسی و برنامه‌ریزی و حقوق و طب شده‌اند باز می‌گردند و پست‌های حساس رهبری را اشغال می‌کنند، و خون‌بهای شهیدان را میز و اتومبیل و حقوق‌های کلان و امتیازات اجتماعی بسیار می‌سازند و می‌بلعند و درعوض سخنرانی‌های علمی و کنگره و کنفرانس و سمینار و اصطلاحات فنّی و برنامه‌های تخصصی و مطالب جامعه‌شناسی و فلسفی به خورد مردم می‌دهند و در پایان دلخوشی مردم و مجاهدان این است که در کوکتل‌پارتی‌ها و شب‌نشینی‌ها و پشت میزها به جای آن فرانسوی و هلندی و انگلیسی و بلژیکی و... اکنون کسانی نشسته‌اند که هم اسم‌هایشان بومی است و هم محلّ تولّدشان.
✅هر انقلابی که از یک «فرهنگ انقلابی نیرومند و غنی» برخوردار نبوده است، یک کف‌جوش بی‌محتوی و پوکی بوده که ناگهان خروش کرده و با پفی فرو نشسته است.
✍️ دکتر علی شریعتی
■ بازگشت به کدام خویش | سال 1350
● اولین مواجه با دیوار روبرو
هنگام ورود به اتاق مربوط به ثبت نام!
چرا مراجعین باید از حقوق خود، از محل شکایت یا اعتراض شان چیزی بدانند؟
بهتر است مراقب باشند حرفی نزنند که شلاق بخورند!
